Malarsko i Elegancko – Apartament w zabytkowej kamienicy w centrum Sopotu

 

Historia lokalu

Mieszkanie 113 metrowe znajduje się na drugim piętrze kamienicy zaprojektowanej przez znanego sopockiego architekta Carl’a Kupperschmitt’a. Dom stanowił część zespołu budynków powstałych na początku XX wieku, pomiędzy główną aleją Sopotu a linia kolejową. Wszystkie budynki powstały jako kamienice mieszkalne z charakterystycznymi dla Sopotu początku XX wieku drewnianymi werandami. Do czasów wojny kamienicę zamieszkiwały rodziny miejscowe o różnej narodowości.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, kamienicę zasiedlili w dużej części Polacy przybyli z różnych stron i poszukający lepszego życia na terenach Pomorza. Na jeden apartament przydzielano minimum dwie rodziny.  Jedną z takich rodzin, była właśnie rodzina obecnego właściciela i inwestora lokalu, która zajęła dwa z czterech obszernych pokoi, a kuchnię i łazienkę przez szereg lat dzieliła z przypisanymi do mieszkania sąsiadami. W latach ’60 dawne obszerne mieszkania zostały trwale podzielone na mniejsze, niezależne lokale, co spowodowało między innymi zniszczenie części oryginalnej stolarki.

Rodzinna kamienica

Inwestor wraz ze swym rodzeństwem oraz rodzicami, zamieszkiwał w przedmiotowym, okrojonym mieszkaniu do czasów studiów. Atmosfera w całej kamienicy była bardzo rodzinna, sąsiedzi znali się, wspierali w razie konieczności. Cześć była zaprzyjaźniona i odwiedzali się przykładowo w czasie imienin. Część sprawiała kłopoty, jak to w życiu bywa.

Do końca zeszłego stulecia okrojone systemem komunistycznym mieszkanie stanowiło jednak gniazdo rodzinne. Wychowało się w nim i wyrosło wiele osób. Co niedzielę cała rodzina, już trzy-pokoleniowa spotykała się tu na obiady niedzielne.

Ojciec i matka obecnego Właściciela starali się o wykup mieszkania i marzyli również o możliwości połączenia podzielonych lokali w jedno, duże mieszkanie, czyli przywrócenia dawnego apartamentu. Niestety nie doczekali się takiej możliwości. Wykup mieszkania był możliwy dopiero na początku obecnego stulecia. Inwestorowi udało się również wykupić drugi lokal i tym samym mógł przystąpić do realizacji marzeń własnych oraz rodziców. Wszelkie prace aranżacyjne wykonała Grupa Malaga Pracownia Architektoniczna Marta Wróbel i Marta Kodrzycka. 

Inwestycja – zachowajmy możliwie wiele oryginalnych elementów wyposażenia i detali architektonicznych

Inwestorzy, małżeństwo, które obecnie również już ma wnuki, od ponad 30 lat są związani z rynkiem dzieł sztuki. Cenią sobie przedmioty oryginalne, o wartościach i estetycznych i historycznych. Dla Pani domu do tego jest bardzo ważna funkcjonalność. Bardzo lubią gotować i zajmować się kuchnią. Często goszczą wnuki, więc ważne było funkcjonalne i estetyczne miejsce do przygotowywania i spożywania wspólnie posiłków.

W pierwszym etapie został wykonany projekt połączenia i przebudowy dwóch lokali w jeden apartament o pierwotnym, obszernym metrażu. Dopiero w drugim etapie przystąpiliśmy do realizacji projektu aranżacji wnętrz.

Ideą całego procesu projektowego i wykonawczego było, w ramach możliwości, przywrócenie dawnej świetności.  Priorytetem była stolarka okienna i drzwiowa. Zależało na odtworzeniu zniszczonych okien skrzynkowych, z podwójnym szkleniem. Pomimo wysokich kosztów, rekonstrukcja drewnianej stolarki została wykonana,  co w dzisiejszych czasach jest rzadkością. Dzięki temu okna zachowały swą wizualną plastyczności i głęboki światłocień. Inwestorzy mają więcej szyb do czyszczenia, jednak efekt zarówno wizualny jak i akustyczny jest rewelacyjny!

 

W mieszkaniu szczęśliwie zachowała się część stolarki drzwiowej. Została ona poddana zabiegom konserwatorskim i ponownie zamontowana. Reszta stolarki drzwiowej została wykonana na wzór, również z drewna.

 

W większości pomieszczeń, pod kilkoma warstwami płyt pilśniowych i linoleum zachowała się oryginalna podłoga z desek sosnowych. Również ona została zachowana, poddana zabiegom konserwatorskim i zabezpieczona.

Zachowała się również jedna oryginalna klamka i szyld z przepięknym secesyjnym wzorem. Dzięki znajomości branży dzieł sztuki, Inwestorowi udało się zlecić wykonanie odlewów na wzór do wszystkich drzwi w lokalu. Wzór jest wyjątkowo piękny i jak na dobre rzemiosło przystało, klamki są bardzo wygodne w użytkowaniu, są ergonomiczne.

Kolorystyka i estetyka wnętrz

Do apartamentu wchodzi się przez obszerne drzwi z dużymi przeszkleniami. Zamek, klucz, dzwonek i wszystkie ornamenty na stolarce drzwi wejściowych zostały  zachowane i zabezpieczone. Korytarz ma około 1,5 m szerokości, a całe mieszkania ma 3,4 m wysokości. Z korytarza przechodzi się do pokoju Pana domu, do saloniku oraz do pomieszczeń sanitarnych i gospodarczych.

Zależało na utrzymaniu w mieszkaniu lekkiego i świetlistego klimatu nadmorskiego kurortu, stąd korytarz jest utrzymany w barwach błękitnych, jasno beżowych. Zabudowa szaf została zaprojektowana tak, aby stanowiła tło lub uzupełnienie ogólnego charakteru korytarza.

Mała łazienka również jest inspirowana klimatem sopockim, stąd pojawia się tu okładzina ścienna z motywem plaży, morza i lata, poniżej białe płytki w pasy nawiązują do charakterystycznego dla Sopotu i mola deskowania malowanego na biało.

Łazienka w morskim klimacie

Większa łazienka jest utrzymana w kolorystyce niebiesko-seledynowej (jak woda morska), na tle jasno piaskowych ścian. Nawiązuje do mini pokoiku, z głęboką zasłoną i dekoracyjną mozaiką na ścianie umywalki i ścianach prysznica. Zależało na utrzymaniu ciepłego, delikatnego a zarazem malarskiego nastroju wnętrza łazienki.

 

Dalej z korytarza z odcieni błękitów przechodzi się do odcieni jasnych zieleni saloniku. Salonik, jak i reszta pomieszczeń mieszkalnych, jest pokojem przechodnim. Tu ważnym elementem dekoracyjnym jest piec, wysoki, bardzo dekoracyjny, o charakterystycznym jasno groszkowym kolorze. Ornamentyka pieca jest secesyjna. Piec jest oryginalny z epoki, pochodzi jednak z innego mieszkania. Został on już wcześniej przewieziony i złożony w miejscu istniejącego, standardowego pieca kaflowego. Piec stanowi silną dominantę i kolorystyczną i stylistyczną. Zdecydowaliśmy się wpasować z resztą aranżacji tego pomieszczenia w estetkę pieca. Czyli reszta stanowi tło i dodatki.

Inspiracja latami 50.

Przykładowo mięsiste zasłony, złożone z różnych odcieni beżów i zieleni stanowią uzupełnienie kolorystyczne do dominującego w tym pomieszczeniu pieca. Przebija się w nich również żółcień, która harmonizuje z odcieniami złoceń na ornamentach pieca. W tym pomieszczeniu znajduje się dodatkowo jedynie mała sofka i stolik z kompletu mebli, również rodzinnych. Zostały one zakupione przez rodziców Inwestora w latach pięćdziesiątych zeszłego stulecia.  Ze względów sentymentalnych oraz estetycznych (meble mają czystą i charakterystyczną dla lat ’50 linię i formę) architekci postanowili zachować cały komplet mebli, który został rozlokowany w różnych pomieszczeniach.

Szaro-beżowa nowoczesna kuchnia

Salonik płynnie łączy się z jadalnią i kuchnią, tu dominują delikatne odcienie pudrowego różu i beżów. Kuchnia, w stosunku do dekoracyjności pieca w saloniku, jest ultra funkcjonalna i minimalistyczna. Fronty z delikatną fakturą w kolorze taupe współgrają z gamą beżowo-różowych barw zasłon okiennych. Tu elementem dekoracyjnym jest lampa nad stołem, o nowoczesnej, rozłożystej, geometrycznej formie z miedzianą konstrukcją oraz obraz z motywem marynistycznym (sopockim) kolorystycznie wyróżniający się na tle jasnych ścian.

W różowo pudrowej aurze

Cztery z ośmiu zabytkowych, drewnianych krzeseł  posiadali Inwestorzy  w swoim poprzednim mieszkaniu. Na portalach i aukcjach dzieł sztuki wyszukaliśmy i dokupiliśmy kolejne 4 o takim samym wzorze. Wszystkie zostały poddane oczyszczeniu i konserwacji, a siedziska przetapicerowane i obite materiałem w kolorystyce zasłon.

 

Z saloniku przechodzi się do pokoju dziennego Pani domu, oraz na werandę. Weranda stanowi oazę zieleni i światła. Szczęśliwie wszystkie elementy werandy są oryginalne, łącznie z charakterystyczną, przesuwną stolarką okienną i deskami na podłodze. Pokój Pani domu dominują ciemniejsze zielenie. Znajduje się tu część mebli z kompletu rodzinnego z lat ’50. W pokój dziennym Pana domu znajduje się biblioteczka z fachową literaturą oraz kolekcja przedmiotów użytkowych – to pomieszczenie nie jest publikowane.

 

Projekt: Grupa Malaga Pracownia Architektoniczna (Marta Wróbel i Marta Kodrzycka)

Foto:  Vey Magdalena Łojewska