Industrialny, przytulny 130 metrowy dom – LOFT Fort Forest

LOFT Fort Forest

Przyjęło się, że lofty to wymarzona przestrzeń dla szukających wolności indywidualistów. Czy można w niej jednak stworzyć rodzinne gniazdko? Początkowo w industrialnym wnętrzu miał powstać „tradycyjny dom”. Jego wyrazem była klasycznie biała kuchnia. Jednak w toku kolejnych konsultacji projektu, Inwestrorzy postawili na nieco bardziej szalone podejście. Architekt Daria Przewłócka idealnie połączyła surowość loftowych wnętrz z ciepłem domowego ogniska. W dużym 130 metrowym i wysokim mieszkaniu już od progu unosi się duch wolności. Obszerny korytarz otwiera się na rozległy salon, przez którego duże okno wzrok biegnie dalej – na las i horyzont ponad nim. Dzięki dużej wysokości korytarz można było oddzielić od reszty mieszkania czarną stalowa siatka podwieszoną na suficie. Ten zabieg potęguje efekt otwierającej się po wejściu przestrzeni. Industrialnych elementów jest więcej. 

Oczy przykuwa wyeksponowany, główny dźwigar dachu, pierwotnie ukryty pod płytą gipsowo-kartonową. Korespondują z nim metalowe nogi mebli oraz antracytowa stolarka okienna i żaluzje.

Przepiękna kuchnia

Uwagę zwracają robione ręcznie dębowe meble w kuchni. Pomimo industrialnych elementów i dużej przestrzeni mieszkanie pozostaje jednak przytulne. Udało się to osiągnąć m.in. dzięki zastosowaniu dużej ilości naturalnego drewna i cegły pozyskanej z rozbiórek. 

Rodzinnego charakteru dodaje też duży stół gotowy na przyjęcie gości, a całą przestrzeń łagodzą starannie wkomponowane pastelowe kolory: niebieskie obicia krzeseł, miętowa lodówka (świetny pomysł inwestora!) i pudrowo-różowa wanna w łazience. Na miano małych dzieł sztuki zasługują też fantastycznie komponujące się w wysokiej przestrzeń lampy. Wrażenie robią ogromne ważki – motyw tapetowy firmy Wall and Deco.

Tradycyjny, domowy klimat nadaje także podłoga. Ciemna jodełka kojarzy się z mieszkaniem w kamienicy i jest bardzo praktyczna. W rodzinnym lofcie nie zabrakło estetycznych smaczków. Nad stołem w salonie wisi obraz Kołakowskiego.

Do klimatu wody nawiązują tu portowe dźwigi, ręcznie malowane na drzwiach drugiej, klubowo-młodzieżowej łazienki, przeznaczonej dla nastoletniego syna. Nieco buntowniczego charakteru nadają jej stalowe WC i umywalka, ścianka prysznicowa ze szkła zbrojonego, czy natynkowe kable. Monotonię kolorystyczną przełamują żółte drzwi i wyrazista czerwona bateria nad umywalką.

Łazienka rodziców jest utrzymana w minimalistycznym stylu lecz nie zabrakło tu ciekawego akcentu wyróżniającego aranżację w postaci różowej wanny. Przemysłową atmosferę nadaje też mikrocement położony na ścianach łazienek. 

Projekt: Architekt Daria Przewłócka 

Zdjęcia: Inkadr fotografia wnętrz