Z terenów objętych wojną domową w Syrii zostały wysiedlone miliony ludzi. Są wśród nich dzieci, którym obecna sytuacja utrudnia dostęp do edukacji. W Za’atari, wiosce znajdującej się 10 km od granicy z Syrią, powstają dla nich wyjątkowe szkoły.
Za’atari jest teraz domem dla 15 tys. Syryjczyków i 13 tys. Jordańczyków. Większość osób, które zostały wysiedlone z Syrii, żyje obecnie w nieformalnej społeczności, często bez urządzeń sanitarnych czy placówek edukacyjnych. Ze względu na ograniczony dostęp do materiałów budowlanych szkoły powstają tu z… worków z piaskiem.
Przez ograniczony dostęp do materiałów budowlanych szkoły w Za’atari powstają z… worków z piaskiem.
Tradycja wspierana przez nowoczesność
Organizacja Emergency Architecture & Human Rights, działając na rzecz Jordanii – we współpracy z lokalną społecznością i organizacjami pozarządowymi – wprowadziła rozwiązanie pozwalające rozszerzyć przestrzeń istniejących szkół, a tym samym zwiększyć liczbę uczniów mających dostęp do edukacji. Konstrukcja jest inspirowana meczetem w Dżenne, tradycyjną architekturą z Mali oraz przypominającymi ule rodzimymi strukturami domów pochodzących z Syrii, Aleppo i Homs, skąd wywodzi się wielu uchodźców. Poszczególne sale budowane są przy użyciu innowacyjnej techniki SuperAdobe.
Większa wytrzymałość za połowę ceny
Nie tylko brak materiałów budowlanych stanowi tu problem. Trudnością są też surowe warunki – gorące lato i mroźna zima. To dlatego styl wzorowany na ulu jest w tym przypadku najlepszym rozwiązaniem. Ta technika budowlana nie wymaga wzmocnień ani specjalnego doświadczenia. Obiekt powstaje szybko, a ze względu na izolację termiczną ma większą wytrzymałość niż namioty, bloki cementowe czy metalowe blachy. Koszty budowy w porównaniu z konstrukcją cementową o podobnych wymiarach są natomiast niższe aż o połowę.
Podwaliny pod rekonstrukcję kraju
W trakcie przeprowadzania prac budowlanych EAHR wyszkoliła miejscowych robotników. Dzięki temu, że poznali oni metodę SuperAdobe, w przyszłości będą mogli pozyskać środki do życia, a także wzmocnić lokalną społeczność. Ich umiejętności być może przydadzą się również do powstania bardziej zrównoważonych, niskobudżetowych oraz energooszczędnych budynków w obrębie osiedla, a co za tym idzie – do rekonstrukcji Syrii.
Rozwiązanie rodem z NASA
Sandbag houses (lub earthbag houses) to domy budowane z ubitej ziemi zamkniętej szczelnie we włókiennych workach. Poszczególne warstwy worków stabilizuje się za pomocą drutu kolczastego. Aby wzmocnić ściany domu, do piasku dolewa się wody lub dosypuje cementu – dzięki temu powstaje mieszanka nazywana SuperAdobe. Technikę budowy z zastosowaniem tego właśnie materiału opracował w 1984 r., na zlecenie NASA, Nader Khalili, irański architekt.
